1,5 YAŞ İSYANLARI

Bağırmalar, ağlamalar, inatlaşmalar başlayana kadar daha zamanımız var sanıyordum. Bu kafa tutmalar 2 yaşında başlamıyor muydu? Günlerimiz çok sakin geçmiyordu tabii ki ama bu günlerde bir isyan başladı sanki.

Bir giyinmeyi reddetme huyumuz var mesela uzun süredir. 20 ay civarında çıplak kalmayı severler diye okumuştum bizim kız 1 yaşından beri böyle. Çıplak gezmeyi, kaçmayı, yakalanmayı çok eğlenceli buluyor. Yaz günlerinde güzeldi giyinme maceralarımız, eğleniyorduk. Ama bu geçiş havalarında, evde henüz petekler yanmıyorken, giyinsin istiyorum artık.

ANNELER SAKİN

Evde ya da işte hepimiz yoruluyoruz. Bazen çocuklara tahammül gücümüz azalıyor. Şikayet etmenin, dertleşmenin dışında çocuklarına sürekli bağırdığını anlatan anneler duyuyorum, okuyorum. Hiç biri halinden memnun değil ama yine de bu durumu kabullenmişler. Sanki hayatlarındaki zorlukların sonucu çocuğa şiddetmiş gibi. Bir sakin olalım.

Hiç birimizin hayatı kolay değil. Ama hayatımızdaki hiç bir zorluğun, derdin sorumlusu çocuklarımız değil. Bizim yorgunluğumuzun sonucunu ceza gibi onlar çekmemeli. Evet bazen uyumuyor, bazen yemek de yemiyor, yeni toplanmış rafları dağıtıyor, üstünü giymek istemiyor, bezini değiştirmeme izin vermiyor. Ama kimse anneliğin kolay olduğunu söylemedi. Onlar bebek, onların işi bu.