17.08.2015

BEBEKLERLE BEBEK DİLİ Mİ YETİŞKİN GİBİ Mİ KONUŞALIM?

Amerika' da anne babaların konuşma biçimlerindeki farklılıkları, bilgisayar programları ile incelemişler. Aile içi yüzlerce saatlik konuşmanın inceleme sonucuna göre anneler "Bebek Dili" kullanarak, babalar ise arkadaşları ile konuşur gibi konuşuyorlar. 

Bebek dili, normalde konuşurken kullandığımız ses tonumuzdan farklı, tınısı daha yüksek bir ses, abartılı ve bebeklere, küçük çocuklara çekici gelen bir konuşma tarzı. Daha önce sadece anneler ile ilgili araştırmalar yapılırken babaların küçük çocuklarıyla konuşması ilk kez incelenmiş. Uzmanlar babaların konuşma tarzının iletişim kuramadıkları anlamına gelmediğini söylüyor. Babalar bebek diliyle konuşmasalar bile, farklı bir ses, basit kelimeler, kısa cümleler kurarak konuşmalarını farklı şekillerde değiştiriyorlar.

Annenin kullandığı bebek dili ile anne-bebek bağı güçlenirken, normal konuşan babalar bebeklerin dış dünya ile bağlantı kurmasını sağlıyor. Böylece iki yaklaşım da çocukların öğrenimine katkıda bulunuyor.

Biz de kızımız doğduğundan beri konuşuyoruz. Sanırım konuşma şeklimiz bu araştırmanın tarifine uyuyor. Ben bebek dili kullanıyorum. Kelimeleri yarım söylemiyorum, tam konuşuyorum ama sakin, neşeli, abartılı bir tonda konuşuyorum. Babası normal konuşuyor ama yine de bebekle konuştuğu anlaşılıyor. Bizim bu kadar muhabbettimize karşı kızım da 3-4 aylıkken pek bir gevezeydi, ben 11 aylıkken konuşmuşum o yüzden aynı performansı  bekliyordum kendisinden. Ama daha çok bizim ingilizce seviyesi tarifimiz gibi "anlıyorum ama konuşamıyorum" modunda. Her şeyi anlıyor, karışık bir şey anlatsak bile yapabiliyor. Sıra cevap vermeye gelince minik parmak havaya kalkıyor "ıh ıhh!" ile istediğini anlatıyor. İşaretler, bakışlar, tarifler istediğini anlatmaya yetince konuşmaya pek gerek kalmıyor tabii. Anlamazdan gelelim dedik o zaman da pek sinirleniyor hanımefendi, kıyamıyoruz yine dönüyoruz miniğin işaret dilinden konuşmaya.

Biz ailelerden, kardeşlerden uzakta yaşadığımız için sık görüşemiyoruz ama bir araya geldiğimizde 2 ve 2,5 yaşındaki kuzenleriyle çok mutlu oluyor minik kelebek. Kendi aralarında bir şeyler konuşuyorlar biz anlamasakta. Her buluşmadan sonra yeni kelimeler öğreniyor. Biz söyleyince değil de minikler söyleyince kullanmaya başlıyor kelimeleri. Demek ki her gün beraber olsak şakır şakır konuşacak benim kızım.

Yankı Yazgan' a göre, bebeğimizin sözcük hazinesini 50 ye çıkarması 18-20 aya kadar sürebilir. Bu dönemden sonra konuşmanın gelişimi hızlanacak. (Kızım 18 aylık oldu sayılır 50 kelimeye daha çok var gibi şimdi sayayım kaçta olduğumuzu.) Parmakla işaret etmek, çok önemli bir iletişim adımı. İşaret ederken ve konuşurken beynimizin aynı bölgelerini kullanıyoruz. Sık kullanılan ses yapılarını anladıktan sonra konuşmaları anlamaya başlıyorlar. Anlama ilerledikten sonra ilk sözcükler ortaya çıkıyor. Bu da genellikle 12 ay civarında artık bebeklerin farklılığına bağlı 8 ay veya 15 aylıkken ilk sözcüklerini kullanıyorlar.

Bu durumda kızımın dil gelişimi de normal gidiyor. İşaret parmağı havada, gözleri meraklı, pırıl pırıl bakıyor, söylediklerimizi anlamaya çalışıyor, yeni öğrendiği kelimeleri defalarca söylüyor, bazılarını rafa kaldırıyor sonra tekrar kullanıyor, sırf düştü demek için elindekini yere atıp duruyor, ben de merakla bekliyorum konuşunca neler söyleyeceğini.

İlk ne zaman söylediğini not almayı hep unuttuğum için bazı kelimelerini burada kayıtlara geçireyim artık. Mama, baba, anane, anne, dede, pa (park), paa! (böö! gibi korkutmak için), dü (düştü), to (top), dö (döküldü), hüpp (su), puh (çekirdek yani zeytin), al, otu (otur), hadi, pitaa! (???) anlamını çözemedik heyecanlı, mutlu anlarında kullandığı bir seslenme.

Siz evde hangi dilleri konuşuyorsunuz?













Hiç yorum yok:

Yorum Gönder