31.07.2015

EK GIDAYA GEÇERKEN AĞZINI AÇMAYAN BEBEK!!!

Ek gıdaya başlamak için bir ara sabırsızlanıp denemek istesem de, sonra 6. ayın dolmasını beklemeye karar vermiştim. Doktorumuzdan da listeyi alınca bir heves başladım hazırlıklara. Mama sandalyesi, katı meyve sıkacağı, küçük tabak, çatal, kaşık, cam rende almıştım. Günlük menülere baktım, kitaplarımın beslenme bölümlerini okudum. Neyi ne zaman vericem, üç gün bekleme kuralı, ne zaman anne sütü, ne zaman ek gıda her şey kafamda hazır.

İlk elma suyu ile başlayacaktık. Minik turtayı mama sandalyesine oturttum, çok güzel itiraz etmedi, gayet mutlu, katı meyve sıkacağında çeyrek elmayı sıktıktan sonra bekletmeden tadına baktırma derdindeyim, yok, ağzını bile açmıyor. Mama sandalyesinde biraz daha oyalanıyoruz, eline kaşıklar falan veriyorum, biraz bekleyip tekrar denemeler yapıyorum, işe yaramıyor. Ağzını açıp tadına bile bakmadan ilk gün hüsran. Çeyrek elma sıkıp her parçası kirlenen katı meyve sıkacağını yıkıyorum.

Üç gün aynen böyle devam etti. Baktım olmuyor, ikinci sırada yoğurt vardı onu denemeye karar verdim. Elma suyunu sabah tekrar denedim, yine olmadı öğlende yoğurt verdim onu da yemedi. Bir kaç gün de böyle geçti. Yani bir hafta sonunda ne elma suyuna, ne yoğurda başlayabildik. Başlamayı geçtim tadına bile bakmadı. Ben içilmeyen elma suyunu sıkıp, her parçasını kirleten katı meyve sıkacağından nefret etmeye başladım.

Bu geçiş hiç beklediğim gibi gitmemişti. Kızım anne sütü alıyordu, iştahı iyiydi, gelişimi ortalamnın üzerindeydi. Bu kadar zorlanacağımızı hiç tahmin etmemiştim. Yeni şeylerin tadına bakınca mutlu olur diye gayet heyecanlı başlamıştım. Kitaplar, günlük menüler uygulamada işime yaramadı. Sözde az başlayıp arttıracaktım, ağzını bile açmadı ki ben elimdeki listeye uyayım. Bir gün iyice sinirim bozuldu gözümden yaşlar akmaya başladı. Deniz de bakıyor bana şaşkın şaşkın sonra kendime geldim.  Tabii ki aç kalmayacaktı, zaten anne sütüyle devam ediyorduk. Artık üzülmeyi bırakıp bize uygun çözümler düşündüm.

Kızım su içmeyi çok seviyordu yemek saatlerimize su ekledim. Kaşıkla su içiriyordum, arada meyve suyu da verdim. Aynısını yoğurt yedirirken yaptım. Böylece tadına baktırmayı başardım ama pek hoşlanmadı tatlarından. Yoğurdun tadını ekşi bulduğum zamanlar ona hiç vermeden iptal ettim yenisini mayaladım.

Meyve suyu ve yoğurtla işler iyi gitmeyince sebze çorbasına geçtim. Bu sefer içine tuz ekleyip aynısından kendime de bir kase aldım. Bir kaşık yedikten sonra "aferin anneye alkış!" deyip alkışlar yaptım kendime. Baktım ilgisini çekiyorum, çorba da güzel olmuş devam ettirdim yeme ve alkış muhabbetini. Sıra minik gurmeye geldi bir kaşık vermeyi denedim yedi :) "aferin Deniz' e alkış!" diye onu alkışladık. Böylece çorbayı bitirdik. O kadar sevindim ki hemen babasıyla annemi arayıp haber verdim yedi diye. Onlar da günlerdir üzüldüğümü bildikleri için bir oh! çektiler.

Daha sonra ki günlerde muhallebi ve kahvaltıya geçtik. Muhallebiyi şekersiz yaptım ama bayıldı. Bir sene boyunca şeker ve tuz kullanmadım. Bizi arayıp soran aile hekimliği hemşiremiz yemediğini duyduğunda muz püresi önermişti. Muzu çatalla ezip yedirdim onu da çok sevdi. Kahvaltıyı yine beraber yaptık. Doktorumuz karıştırmadan tek tek vermemi söylemiştim. Benim yediğimi görünce yumurta sarısı dahil hepsini yedi. Kahvaltılarımız http://mavinot.blogspot.com.tr/2015/07/bebek-kahvaltilari.html

Sonra yoğurt ve elmayla da arası düzeldi. İki kase çorbayı bitirdi üçüncüyü versem mi acaba diye düşünür duruma geldim. Şimdi yemek yerken daha karşıdan ağzını kocaman açan, bir elinde kendi kaşığı, yemeğini yiyen bir kızım var. Her gören ne kadar şanslı olduğumu söylüyor. İlk haftalar nasıl uğraştığım, ne kadar stres yaptığım pek bilinen şeyler değil. Aslında şimdi de yeni yiyeceklere hiç açık değildir. Ben alışabilmesi için yemek istemediği yiyecekleri sık sık masada tabağına koyarım, yanında yeriz, ama ısrar etmem. Mesela köfte, patates gibi çocukların çok sevdiği yiyecekleri tabağında çok kere gördü en sonunda yemeye karar verdi. Salatalığı yazın başından beri ilk kez bugün yedi. Artık bir yemeğin tadına bakmadığı ya da  yemek istemediği zamanları  sorun olarak görmüyorum zamanla görerek alışıyor çünkü. Ben gerçekten boşuna üzülmüşüm.


Ağzını Açmayan Bebekten İştahlı Bebeğe Nasıl Geçtik?

Bu konudaki mutsuzluğumu bebeğime yansıtmadım, yanında "yemiyor" diye şikayet etmedim. Yalvaran gözlerle bakmadım. "Hadi annecim" , "lütfen" gibi sözlerle dil dökmedim.

Başlangıçta alkışlar yaptık bol bol ama "bunu yersen şunu yaparız" gibi ödüller vermedik. Zaten parka gideceksek yanlış anlamasın, yediği için gittiğimizi sanmasın diye parka gideceğimizi bile söylemedim. Alkış yapmayı da yemeye başladıktan sonra bıraktık, kendisi çatal kaşıkla yemeye başladığında bunu başardığı için yine alkışladık.

Kıyaslama hiç yapmadım. Kızımı çocuğuna örnek gösteren anneler var. Doğrusu hiç işe yaradığını görmedim, belki anneler karışmasa çocuklar birbirini görüp yiyebilirler ama bunun dile getirilmesinden hoşlanmıyorlar bence. Hatta çocuklarımızın ilişkisi bozulabilir diye düşünüyorum.

Herşeyi karıştırıp bulamaç haline getirmek yerine bizim de yiyebileceğimiz lezzetli yemekler yapmaya çalıştım. Çorbalar uydurduğum doğrudur ama taneli yiyebileceği yiyecekleri de verdim ve her çorbayı blenderdan geçirmedim.

Üstünü kirletmesine izin verdim. Elini, yüzünü yemesi bittikten sonra yıkadım, yemeği bitmeden her kirlendiğinde silerek titizlenmedim.

Yemek zamanımız uzasa da, sonunda ortalığı temizlemem gerekse de kendi kendine yemesine izin verdim.  Hepsini ben yedirsem her şey çok daha kolay olurdu ama hem kendini beslemeyi öğrenebilsin hem de çok hoşuna gidiyor diye her zaman eline bir kaşık verdim ya da önüne eliyle yiyebileceği yiyecekler koydum.

Hazır yiyecekler, abur cubur vermedim. Bulabildiğim en doğal yiyecekleri almaya çalıştım, bazılarını internetten aldım.

Dışarı çıktığımızda yemek kızıma göre olmayabilir diye duruma göre yanıma küçük kavanozlarda ev yoğurdu, muhallebi ya da çorba aldım.

Her akşam beraber yemek masasına oturduk, mama sandalyesini kullandık.

Aklıma gelenler bunlar umarım işinize yarar. Sizin de ek gıda sorunlarınız ya da çözümleriniz varsa paylaşalım.








13 yorum:

  1. G. Gerçekten sabırlısınız. Yemek konusunda hala 4,5 yaşındaki oğlumla sorun yaşıyorum. Tabi zaman sorunum olduğu için çorba tarzı sıvı gıdaları ben yediriyorum ama ağzında tutma huyu olduğu için tüm ev halkını çıldırtmayı başarıyor. Ufaklığım bile ondan hızlı yiyor. 13 aylık oğluma hiç püre vermedim arada babaanne sanırım rendeleyip veriyor ama oda çorbaları püre yapmadı bu yüzden ufaklık eğer sevdiyse yediğini, daha çabuk bitiriyor. Dışarı çıkarken yanıma genelde sütlaç ve muz alıyorum. Sütlacı yaptıktan sonra cam kapaklı kaselerde derin dondurucuya koyuyorum dışarı çıkarken yanıma alıyorum yazın sıcakta bozulmadan eriyor ve yediriyorum kışın dışarı çıkmadan önce çıkarıyorum soğuk oluyor yedirene kadar ılıyor. Yoğurtlu çorbaları daha çok seviyor ikisi de salçalı ve/veya domatesli çorbalarda sorun yaşıyorum domatesi çok seviyorlar bol bol yedirdim bu yaz. Demir içerdiği içinde daha çok tercih ettim. Katı meyve sıkacağım var ama hiç kullanmadım ya cam rende de rendeledim yada küçük küçük doğradım meyveleri. Üzüm, kavun, muz vazgeçilmezimiz. İlk ek gıdaya geçtiğimizde yoğurt makinasıyla yaptığım yoğurtlara çıldırıyordu küçük kavanozu bitiriyordu şimdi pek yediremiyorum ama ayranı seviyor. anne sütümüzü 11. ayda bıraktık sütüm çok azalmıştı. İnek sütüne başladık. Dışardan güvendiğim yerden alıyorum yoğurdu da o sütle yapıyorum. Biz artık normal ev yemeklerine yavaştan geçmeye başladık. sizde durum ne hala özel yemek mi yapıyorsunuz yoksa yediklerinizi veriyor musunuz?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül merhaba :) teşekkür ederim genelde kızıma karşı sabırlıyım. Çünkü zamana ihtiyaçları var diye düşünüyorum bunu kabullendim acele etmiyorum. Başka işlerde de böyleyiz, yapmak öğretmekten daha kolay ama uzun vadede öğrenmesi ikimiz için de daha güzel. Bir süre sonra kendi çözümlerini bulduğunda, kendi yemeğini yediğinde hatta bazen dökmeden yemeyi başardığında :) beklediğine, sabrettiğine değiyor gerçekten.

      Dışarı çıkarken ben de muhallebi ve muz alıyorum dediğin gibi dışarda ılıyor. Dondurup saklamayı denemedim haftada iki kez her seferinde 3-4 kaselik yapıyorum. Deniz genelde bütün çorbaları seviyor çorba ve muhallebi benim kurtarıcım hala. Çünkü yeni karşılaştığı yemekleri ilk gördüğünde yemiyor genelde ama en azından çorba içiyor. O yüzden evde çorba ve muhallebi her zaman bulunuyor. Daha besleyici olması için de dondurucudan kavrulmuş kıyma ilave ediyorum. Bir de işte diğer yazılarda paylaştığım kemik suyu, peynir altı suyu gibi sularla dolu dondurucum :) onlardan koyuyorum.

      Katı meyve sıkacağı benim de başımın derdi. İlk ek gıdaya geçişimizde kullandım ama sonra kaldı kenarda geçen hafta topladım kaldırdım. Belki biraz büyüyünce isterse tekrar çıkarırım. Cam rende çok daha kullanışlı gerçekten. Yoğurttan Deniz de bir ara vazgeçmişti hiç zorlamadım yine ama hep önüne koydum iki ay kadar sonra tekrar yemeye başladı.

      Ben uzun süredir özel yemek yapmıyorum ne yiyorsak beraber :)

      Sil
  2. çok iyi sabretmişsin mavinot :) bi an çokmu sabırsız bir anneyim acaba diye kafamda soru işaretleri oluştu???

    YanıtlaSil
  3. Allahım nolur benim oğlumda bişeyler yesin artık ama çok yıpranıyoruz yemedigi zaman ikimizde yıpranıyoruz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Derya :) Ben her şeyi anladıklarını, hissettiklerini düşünüyorum. Biraz daha büyüdü mü annenin yemek konusundaki zaafını da anlamaya başlıyorlar. Ben de üzülmüştüm yemiyor diye ama kızıma hiç çaktırmadım topladım kendimi. Tabii ki yiyecek dedim yemek yemeyen insan mı var? Bu konuyu stres haline getirmeden, yemek masasının başında beraber keyifli vakit geçirmek çok daha güzel. Bırak hemen o sırada yemezse siz yiyin o da acıkınca yer. Üzülme de lütfen zamanla yoluna girer kaç yaşındaydı oğlun?

      Sil
  4. 7. Ayda başladım ben. Başladım da diyemiyorum aslında. Ağzını mühürlüyor kızım. İnternette aynı dertten müzdarip olan var mı diye araştırırken sizi buldum.

    Hiç bir şeyin tadını bilmiyor ki 😔 Onun yemeğinden ben de tadına baktım ama işe yaramadı. Neyse. Pes etmeyeceğim

    YanıtlaSil
  5. Siri Yaşam yeni gördüm yorumunu. umarım yemeğe başlamıştır. başlamadıysa da pes etme, ısrar da etme, hiç aranı bozma kızınla :) her şey yoluna giriyor. benim kızım hala yemek seçiyor. ama yediklerini kendi kendine üzerine dökmeden iştahla çok güzel yiyor. ben de yemek seçmesini dert etmiyorum o yemese bile yemesi gerekenleri masaya koyup tüketmeye devam ediyorum. bir gün bu da geçer :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. MErhaba radikal bişr kararla BLW yöntemine başladım. Şu an kızım 10.5 aylık oldu. emebildiği yiyecekleri, meyveleri çok güzel yemeğe başladı. Bir de çiğnemeyi öğrense harika olacak <3

      Sil
  6. 22 aylik benim kizimda bizde ayni dertten muzdaribiz yemek istemiyor agzini yarim bile acmiyor dusunun artik sabrediyorum hep nereye kadar boyle surecek

    YanıtlaSil
  7. Arkadaslar bebekleriniz yedimi simdi durum nedir

    YanıtlaSil
  8. Lutfdn biri bana da bi fikir wersin internetten arastirirken bu yorumlari gördum oglum 17 aylik hala pure yiyi kac gundur onuda yemio kati bisey azina koysam bekletip hmn atio hic yutmuo kafayi yicm bi gidişle 4 5 saat bisey yemesede hic umrunda olmuo ymk nasil katiya başliyablrm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benimkide aynı ve ben bitmiş vaziyetteyim sınır sistemlerm alt üst oldu

      Sil
  9. Ve elimde telefon da olmazsa azini kilitlio acmio hiç ..tel. Aciom snra yiyo o da pure gibi seylerr

    YanıtlaSil